Laatst kwam ik ‘t weer tegen, het sprookje van de leerstijlen. Sommige mensen leren beter visueel, wordt daarin verteld, anderen auditief en weer anderen ‘kinesthetisch’ (door te doen). Zoals zovele andere sprookjes zingt ook deze onzin hardnekkig rond.

Leren is vaak een moeizaam proces. Een proces van vallen en opstaan, van vaak en veel doen, van veel oefenen. En van goede feedback krijgen natuurlijk. Leren doe je niet in een minuutje of twee-drie. Of toch?

Een pageturner is een boek dat je niet weg kunt leggen: het is zo goed geschreven dat je het in één ruk MOET uitlezen.

Na een drukke werkdag sla je de voordeur achter je dicht. Eindelijk thuis! Eindelijk tijd voor jezelf. Of voor je partner of je kinderen. Vanavond die ouderavond. Je hebt je voorgenomen om deze nu eens een keer niet over te slaan.

Onlangs realiseerde ik me dat ik meer dan 25 jaar in het e-learningvak zit. Een mooie aanleiding om even terug te kijken. Wat is er de afgelopen kwart eeuw in dit boeiende vak gebeurd?

Wie zich beroepsmatig met opleiden bezighoudt, kan snel in de verleiding komen om de formele kant van het leren te overschatten.

Een opdrachtgever stuurt 50 PowerPoint-sheets met 'content'. Of je die even 'om kunt zetten' naar e-learning. En graag een beetje snel. "Nee, de leerstof is al teruggebracht tot het absolute minimum.  Alles is belangrijk!"